Зәңгәр-зәңгәр диңгеҙ төбөндә ҡыҫала йәшәгән. Уға бик насар, күңелһеҙ булған. Ә диңгеҙҙең һоро булып күренеүе бик күңелһеҙ булды… ул ни өсөн икәнен аңлай алманы. Ни өсөн бөтәһе өсөн дә диңгеҙ зәңгәр, зәңгәркүк, шәмәхә, зәңгәрһыу, алһыу, ә уның өсөн һоро…

Был иҫ киткес тарихты балалар яҙыусыһы Борис Заходер уйлап таба, уның тыуыуына 90 йыл тулыуға был спектакль бағышлана. Әммә был донъяға ингән һәр кемдең үҙе менән изгелек, наҙ һәм мөхәббәт алып килеүен теләйбеҙ. Һәм ул саҡта уның кем булып тыуыуы мөһим түгел!